Δευτέρα 10 Μαΐου 2010

"And the winner is..."

Κάπως έτσι θα μπορούσε να ξεκινήσει η ανάρτηση για το μικρό, ερασιτεχνικό, καλλιεργητικό πείραμα των σπόρων που συλλέξαμε την περίοδο φθινοπώρου - χειμώνα 2009-2010, όμως επειδή δεν έχει κλείσει ο κύκλος με τις ποικιλίες ενδημικών δασικών σπόρων και έχουμε και άλλα είδη στα σκαριά, ας μείνουμε στην περίπτωση πλατύφυλλων και κωνοφόρων της α' φάσης.

Η πρώτη σοδειά σποροσυλλογής κουκουναριάς που πραγματοποιήθηκε το Σεπτέμβριο και το μεγαλύτερο μέρος των σπόρων παραδόθηκε στη ΔΑΑ, παρουσίασε πολύ μεγάλα ποσοστά βλαστικότητας, κοντά στο 90%. Μάλιστα, κάποιοι σπόροι δεν βλάστησαν μέσα σε 1-2 μήνες από τη φύτευση, αλλά μετά από 4-5 όταν η θερμοκρασία άρχισε να ανεβαίνει, οπότε μην απογοητευτείτε αν δεν σας βλαστήσουν από την αρχή. Παρά τη μεγάλη επιτυχία όσον αφορά στο πλήθος, κάποια φυντάνια δεν επέζησαν τελικά, σε ποσοστό περίπου 20%, γεγονός που υποθέτουμε ότι οφείλεται στην ποιότητα του χώματος. Ο ρυθμός ανάπτυξης είναι κατά μέσο όρο 3,5 εκατοστά ανά μήνα, έχουν φτάσει δηλαδή στα 17-22 εκατοστά από τον Οκτώβριο.














Όσον αφορά τις βελανιδιές, οι χνοώδεις της Πάρνηθας παρουσίασαν και αυτές μεγάλα ποσοστά βλαστικότητας (κοντά στο 80%), αλλά εκτός του ότι βλάστησαν μετά από 1,5-2 μήνες από τη στιγμή της φύτευσης (ήταν μερικώς προβλαστημένοι οι σπόροι), όλο το χειμώνα διατηρούνταν σε μια σταθερή φάση με τέσσερα φύλλα μέχρι που ανέβηκε η θερμοκρασία και άρχισαν να μεγαλώνουν. Από αυτές έχουν επιζήσει όλες, αλλά το ύψος τους παραμένει χαμηλό (περίπου 12 εκατοστά σε μέσο όρο).  Το ίδιο ισχύει και για τα πουρνάρια της Πάρνηθας, με σπόρους χωρίς προβλάστηση, παρότι περιμέναμε καλύτερα αποτελέσματα. Οι σπόροι παρουσίασαν πολύ μεγάλα ποσοστά βλαστικότητας, αλλά οι ρυθμοί ανάπτυξής τους είναι λίγο μεγαλύτεροι από τις χνοώδεις, φτάνοντας τα 14 εκατοστά.


Οι Αριές, αντίθετα, είχαν πολύ χαμηλά ποσοστά φυτρωτικότητας (50%), τόσο που έχουμε αρχίσει να πιστεύουμε ότι...θα βλαστήσουν, που θα πάει! Η ανάπτυξή τους είναι ικανοποιητική, και από τον Ιανουάριο που φυτεύτηκαν έχουν φτάσει κατά μέσο όρο τα 11 εκατοστά.















Το μεγάλο φαβορί, όμως, είναι χωρίς καμία αμφιβολία οι Αιγίλοπες, τους οποίους μαζέψαμε από σπόντα στη Μαγούλα, και μάλιστα οι σπόροι ήταν ήδη προβλαστημένοι ανάμεσα από τα φύλλα στο έδαφος - δεν περιμέναμε ότι θα φυτρώσουν καν. Διαψευστήκαμε! Όχι μόνο βλάστησαν σε ποσοστό πάνω από 90% μετά από 2 μήνες (φυτεύτηκαν τον Ιανουάριο και είχαν βλαστήσει μέχρι το Μάρτιο), αλλά έχουν γίνει τεράστια φυντάνια που φτάνουν τα 25 εκατοστά μέσα σε 3 μήνες.
Ο Αιγίλοψ της Μαγούλας, είναι το μεγάλο φαβορί των σπόρων βελανιδιάς!














Στα ερασιτεχνικά μας πειράματα με τους σπόρους, πρέπει να αναφέρουμε και τα σπορόφυτα αμυγδαλιών, τα οποία παρουσιάζουν επίσης πολύ μεγάλα ποσοστά βλαστικότητας και απίστευτα γρήγορη ανάπτυξη. Φυτεύτηκαν τον Οκτώβριο, βλάστησαν κάποια μέσα σε 1,5 μήνα και τα υπόλοιπα μετά από 5-6, ενώ έχουν ξεπεράσει τα 30-40 εκατοστά σε ύψος.

2 σχόλια:

  1. Μπράβο παιδιά, πολύ καλή δουλειά, ελπίζω το επόμενο φθινόπωρο να βοηθήσω κι εγω για συλλογή και σπορά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ευχαριστώ πολύ για την ενημέρωση, παρακαλώ υμάς για περαιτέρω. πότε θα βρεθούμε βρε θηρία;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δασοβιοκοινοτητα - Φ.Ε.Κ. 84/17-4-2001/Τ.Α.

‘Ως δάσος ή δασικό οικοσύστημα νοείται το οργανικό σύνολο άγριων φυτών με ξυλώδη κορμό πάνω στην αναγκαία επιφάνεια του εδάφους, τα οποία, μαζί με την εκεί συνυπαρχουσα χλωρίδα και πανίδα, αποτελούν μέσω της αμοιβαίας αλληλεξάρτησης και αλληλοεπίδρασής τους, ιδιαίτερη βιοκοινότητα (δασοβιοκοινότητα) και ιδιαίτερο φυσικό περιβάλλον (δασογενές). Δασική έκταση υπάρχει όταν στο παραπάνω σύνολο η άγρια ξυλώδης βλάστηση, υψηλή ή θαμνώδης, είναι αραιά.