Παγκόσμια Ημέρα Νερού - η σπατάλη συνεχίζεται

Αναδημοσιεύεται το παρόν άρθρο, εν όψει της "παγκόσμιας ημέρας νερού", και με αφορμή τις δεκάδες δενδροφυτεύσεις και τη σπατάλη νερού που πραγματοποιείται σε αυτές (για να μην αναφερθούμε στις γεωτρήσεις που κάποιοι φορείς πρότειναν για τα ποτίσματα). Είναι καιρός για μια μεγάλη στροφή προς τις σποροφυτεύσεις, που εμπλουτίζουν και δεν καταστρέφουν τη φυσική αναγέννηση, δεν κοστίζουν τίποτα και δεν χρειάζονται ούτε ένα πότισμα. Είναι τόσο ευλογοφανές ότι οι δενδροφυτεύσεις γίνονται για άλλους λόγους και όχι για το πολυδιαφημισμένο "πρασίνισμα" της Αττικής, διότι, πως αλλιώς μπορεί να αιτιολογήσει κανείς την επιλογή μιας μεθόδου με υψηλό κόστος (οικονομικό και κοινωνικό - μην ξεχνάμε ότι το νερό είναι δημόσιο αγαθό), αντί μιας άλλης εντελώς ανέξοδης;















Πηγή: Έθνος 
Με σπάταλη και αλόγιστη διαχείριση των υδάτων γιορτάζει αύριο η Ελλάδα την Παγκόσμια Ημέρα Νερού, αφού δεν υπάρχει υδατική πολιτική και σχεδιασμός, με αποτέλεσμα η ανομβρία και οι πλημμύρες να αντιμετωπίζονται διαχρονικά με μέτρα πυροσβεστικού χαρακτήρα.
Δραματικούς τόνους χρησιμοποιούν για να περιγράψουν το πρόβλημα οι εργαζόμενοι στο Ινστιτούτο Γεωλογικών & Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ) και ο Σύνδεσμος Γεωλόγων Μελετητών Ελλάδας (ΣΥΝ.ΓΕ.Μ.Ε.).

«Σήμερα στη χώρα μας λειτουργούν πάνω από 200.000 γεωτρήσεις και σε πολλές περιοχές πλέον φθάνουν σε βάθη πάνω από 400 μέτρα. Συνεπακόλουθη είναι η όλο και αυξανόμενη υφαλμύρινση των υδροφόρων οριζόντων, ενώ εξαιτίας της ανεξέλεγκτης χρήσης λιπασμάτων έχει αυξηθεί η νιτρορύπανση ακόμη και σε περιοχές που πριν από 10 χρόνια δεν είχαν έντονο πρόβλημα. Για παράδειγμα, στα δυτικά παράλια της Πελοποννήσου, στα πεδινά της Θράκης, της Κρήτης κ.ά.».
Στη χώρα μας το 80% των υδατικών αναγκών καλύπτεται από την εκμετάλλευση των υπόγειων νερών. Η Οδηγία Πλαίσιο 2000/60/ΕΚ για τα ύδατα είτε δεν εφαρμόζεται είτε η εφαρμογή της γίνεται με μηχανιστική αντιγραφή των δεδομένων των υδρογεωλογικών συνθηκών της Βορειοδυτικής Ευρώπης, που είναι εντελώς διαφορετικά από αυτά της χώρας μας.
Για παράδειγμα, στη Γερμανία και το Βέλγιο το μεγαλύτερο ποσοστό των αξιοποιήσιμων υδατικών πόρων αποτελούν τα επιφανειακά νερά των ποταμών, σε αντίθεση με την Ελλάδα, όπου τα υπόγεια νερά αποτελούν σχεδόν το 80% των αξιοποιήσιμων υδατικών πόρων.
«Αποτελεί σύνηθες φαινόμενο οι υπηρεσίες υδάτων των Περιφερειών, οι οποίες είναι αρμόδιες για την έκδοση αδειών υδρογεωτρήσεων, να μη διαθέτουν επιστημονικό δυναμικό γεωλόγων, με συνέπεια την αδυναμία ελέγχου μελετών. Για παράδειγμα, στον Νομό Αρκαδίας οι εκθέσεις άδειας εκτέλεσης έργου υδροληψίας συντάσσονται από γεωπόνους και γίνονται αποδεκτές από τις υπηρεσίες», τονίζει ο κ. Αργυρίου.
Υποβάθμιση ΙΓΜΕ Από 1.357 έμειναν 520 εργαζόμενοι
Για 60 χρόνια το ΙΓΜΕ υπήρξε ο αποκλειστικός δημόσιος φορέας για τη διαχείριση του υπόγειου υδάτινου δυναμικού, του περιβάλλοντος και της γεωτεχνικής υποδομής της χώρας. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια το ΙΓΜΕ υποβαθμίζεται συστηματικά, εφόσον από 1.357 άτομα που απασχολούσε το 1990 σήμερα το μόνιμο προσωπικό είναι 520 άτομα με μέσο όρο ηλικίας τα 57 χρόνια, ενώ από το 2008 εκκρεμούν 175 προσλήψεις.
«Το ΙΓΜΕ έχει συμβάλει στην εκπόνηση του Σχεδίου Διαχείρισης των υδάτινων πόρων της χώρας. Ουδέποτε, όμως, ζητήθηκε τα τελευταία 8 χρόνια η συμβολή του στην εκπόνηση ανάλογων μελετών, οι οποίες προωθήθηκαν στα μελετητικά γραφεία του ιδιωτικού τομέα, με αμφιλεγόμενα αποτελέσματα», επισημαίνει ο γ.γ. του Συνδικάτου Εργαζομένων στο ΙΓΜΕ Χάρης Σμυρνιώτης.
«Τα ποιοτικά και ποσοτικά χαρακτηριστικά των επιφανειακών και υπόγειων νερών πρέπει να μελετούνται και να παρακολουθούνται από τον ίδιο φορέα, ο οποίος θα συντηρεί τις βάσεις δεδομένων κι αυτός δεν μπορεί να είναι άλλος από το ΙΓΜΕ».