Ενας δασολόγος για κάθε 190.000 στρέμματα αναλογούν στον Νομό Αττικής, στοιχείο που αντανακλά την ένδεια των δασικών υπηρεσιών του Λεκανοπεδίου και την έκθεσή του σε καταστροφικές πυρκαγιές.
Η κατάσταση επιδεινώνεται ακόμη περισσότερο εξαιτίας του γεγονότος ότι τα Δασαρχεία Αττικής χειρίστηκαν περισσότερες από 2.500 δικογραφίες παραβάσεων και αυθαιρεσιών μέσα στο 2009, με αποτέλεσμα, όπως υπογραμμίζει ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων, κ. Ν. Μπόκαρης, «οι λιγοστοί υπάλληλοί τους να τρέχουν διαρκώς στα δικαστήρια για την υπεράσπιση του Δημοσίου, αντί να ασχολούνται με πιο εποικοδομητικές εργασίες για την προστασία των δασών». Ολα αυτά, όπως εξηγεί ο ίδιος, οφείλονται στην έλλειψη Δασικών Χαρτών και Δασολογίου, τα οποία θα καθιστούσαν περιττή αυτήν τη διαδικασία.
Κατά τη διάρκεια του έτους κατέγραψαν 900 αυθαίρετα, εξέδωσαν 1.000 διοικητικά πρόστιμα για τη διατήρηση παλαιοτέρων, χειρίστηκαν 60 μηνύσεις προς ΟΤΑ, εξέδωσαν 2.500 βεβαιώσεις για τον χαρακτηρισμό εκτάσεων, ενώ κάθε δασοφύλακας έχει υπό την επίβλεψή του 83.000 στρέμματα... Την ίδια στιγμή, οι κενές οργανικές θέσεις σε δασοπόνους και δασοφύλακες στις δασικές υπηρεσίες όλης της χώρας ξεπερνούν το 50%, με τους ειδικούς επιστήμονες να κάνουν λόγο για κατακερματισμό και διάλυση των δασικών υπηρεσιών.
Στη συνέντευξη Τύπου ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, κ. Δ. Παξινός, ανακοίνωσε την απόφαση του Συλλόγου να προσφύγει στα αρμόδια δικαστήρια κατά του Ελληνικού Δημοσίου για την παράλειψη κύρωσης δασικών χαρτών και κατάρτισης δασολογίου στη χώρα, πράξεις «απόλυτα συνυφασμένες με τις προσδοκίες όσων επιδιώκουν να επωφεληθούν από τη συνεχόμενη επεκτατική πορεία του οικιστικού ιστού στην Αττική».
Ο Δικηγορικός Σύλλογος θα αξιώσει με την προσφυγή του την καταβολή χρηματικής αποζημίωσης ύψους 10 εκατομμυρίων ευρώ για ηθική βλάβη. Τα χρήματα αυτά θα διατεθούν στην αγορά δέντρων για αναδάσωση που θα αναλάβει ο σύλλογος. «Το ποσό αυτό είναι συμβολικό και δεν κοστολογεί την αξία του δασικού οικοσυστήματος που έχει καταστραφεί, καθώς αυτή είναι ανεκτίμητη, ούτε την παράνομη προσβολή της προσωπικότητας του καθενός μας», επεσήμανε ο κ. Παξινός προσθέτοντας: «Επιδιώκουμε, όμως, να «τιμωρηθούν» έστω και με την καταβολή χρηματικού αντιτίμου οι υπαίτιοι».
Ο κ. Παξινός υπογράμμισε ότι υφίσταται ουσιαστικό δεδικασμένο, αφού το Συμβούλιο της Επικρατείας είχε από το έτος 1997 κρίνει επιβεβλημένη την κατάρτιση δασολογίου βάσει διατάξεων του Συντάγματος, ενώ το 2004 η Επιτροπή Συμμόρφωσης κατέληξε ότι οι έως τότε ενέργειες της Διοίκησης δεν συνιστούν συμμόρφωση με την εν λόγω δικαστική απόφαση.
Ολοι οι ομιλητές τόνισαν ότι στην Ελλάδα δίνεται μεγαλύτερο βάρος στην καταστολή της πυρκαγιάς από ό,τι στην πρόληψη, η οποία δύναται να καταστήσει μια αναπόφευκτη πυρκαγιά σε μη καταστροφική και τόνισαν ότι η σωστή διαχείριση των δασών -με την αφαίρεση της φυσικής βιομάζας που μετατρέπει σε μπαρουταποθήκη τα δάση- πριν από την εκδήλωση της φωτιάς αποτελεί το «κλειδί» στην υπόθεση. Παράλληλα, επεσήμαναν το γεγονός ότι παραμένουν αναξιοποίητοι από την πολιτεία χιλιάδες επιστήμονες που διαθέτουν οι αρμόδιες υπηρεσίες αλλά και τα πανεπιστήμια της χώρας.
«Για τα 2 εκατομμύρια στρέμματα που κάηκαν στην Πελοπόννησο, τα 150.000 μπορούν να αναδασωθούν μόνο τεχνητά. Αυτήν τη στιγμή δεν υπάρχει επάρκεια υλικού για τόσα στρέμματα ούτε σε όλα τα φυτώρια της χώρας.
Θα πρέπει να κάνουμε εισαγωγές από την Τσεχία και τη Γερμανία», επεσήμανε ο πρόεδρος της Επιτροπής Δασικών Πυρκαγιών του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, κ. Αντ. Μαντζαβέλας, ενώ από την πλευρά του ο κ. Στεφανής, πρόεδρος της Σχολής Δασολόγων, αναφέρθηκε με κριτικό πνεύμα στο επιχειρησιακό δόγμα της Πυροσβεστικής: «Η φωτιά σβήνεται μέσα στο δάσος», είπε. «Αν δεν την πιάσεις στα 10-15 μέτρα, κάτσε απέναντι και αγνάντεψέ την. Με τα εναέρια μέσα δεν σβήνονται φωτιές. Βοηθούν πολύ, αλλά η φωτιά σβήνει με τα επίγεια μέσα. Καταργήθηκαν οι δασοκομάντο που σε άλλα κράτη χρησιμοποιούν το αντιπύρ. Είναι τραγικό να παλεύεις στα 50 μέτρα με τη μάνικα. Οι πυροσβέστες έδωσαν όλο τους τον εαυτό, αλλά δεν γνωρίζουν από δασικές πυρκαγιές. Ηταν λάθος που εν μία νυκτί το 1998 αποφασίστηκε η ευθύνη για τις δασικές πυρκαγιές να δοθεί στην Πυροσβεστική».
Σε οργισμένο τόνο αναφέρθηκε στα τεκταινόμενα και ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας των Γεωτεχνικών Δημοσίων Υπαλλήλων, κ. Ν. Κακαβάς, ο οποίος επεσήμανε «ότι δεν μιλάμε για καταστροφή αλλά για έγκλημα» και ότι οι προτάσεις των γεωτεχνικών δεν γίνονται δεκτές από το κράτος λόγω της παρέμβασης συμφερόντων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου