Κυριακή 31 Οκτωβρίου 2010

Φυντάνια - τέλος!

Τα καλά νέα:
- Καταπληκτικές και οι δύο ημέρες που δενδροφυτεύαμε τα  φυντάνια μας (Κυριακή 24/10 και Σάββατο 30/10) - λιακάδα χωρίς καθόλου σύννεφα. Καταπληκτικό και το τοπίο, η γαλήνη του δάσους και τα χρώματα/αρώματα του φθινοπώρου.



- Πάρα πολύ απότομη η πλαγιά της Πεντέλης που επιλέξαμε, γυμνάσαμε τετρακέφαλους, προσαγωγούς/επαγωγούς κλπ για όσους/όσες πηγαίνουν σε γυμναστήρια για κονσερβοποιημένο στεπ! Μη μιλήσουμε για θερμίδες....














- Συνειδητοποιήσαμε ότι, δυστυχώς, για να πιάσουν και να αναπτυχθούν μικρά δεντράκια από τις απευθείας σποροφυτεύσεις, χρειάζονται ειδικές συνθήκες στο έδαφος: είδαμε δηλαδή, ότι όταν το έδαφος δεν έχει καθόλου βλάστηση (πουρνάρια, θάμνους κλπ) τα σπορόφυτα ταλαιπωρούνται από τον αέρα το χειμώνα, και από τον απευθείας ήλιο το καλοκαίρι, και δυσκολεύονται να επιβιώσουν. Αυτό σημαίνει ότι στις περιοχές που είναι κυριολεκτικά κρανίου τόπος, χρειάζεται να φυτέψουμε πρώτα σπόρους από θάμνους, και μετά από 1-2 χρόνια σπόρους δένδρων.

Τα κακά νέα:
- Είχαμε μια κακή συνεννόηση με μια παρέα που ήθελε να έρθει, και τελικά δεν βρεθήκαμε. Γι' αυτό, από σήμερα αναρτούμε το κινητό επικοινωνίας, το οποίο οπωσδήποτε πρέπει να έχετε διαθέσιμο για να μην συμβαίνουν παρόμοιες καταστάσεις.
- Οι περιοχές από τις οποίες συλλέξαμε πέρυσι βελανίδια, αφενός δεν διαθέτουν αρκετά (οι χνοώδεις), αφετέρου, είναι φουλ σκουληκιασμένα (οι ήμερες/βασιλικές), γεγονός που θα μας αναγκάσει να κάνουμε κάποιες ημερήσιες εκδρομές εκτός Αττικής για συλλογή. Σίγουρα παίζει βελανιδοσυλλογή Q. Coccifera (πουρνάρια) και Q. Ilex (αριές) στη Βαρυμπόμπη, τα μεν πρώτα για φύτευση σε διαβρωμένες περιοχές χωρίς βλάστηση, τις δε αριές αποκλειστικά και μόνο για ρεματιές. 














Λίγα ακέραια βελανίδια βασιλικής δρυός που συλλέξαμε την "28η Οκτωβρίου", τα φυτέψαμε στην τελευταία δράση, στην οποία ήμασταν λίγοι αλλά αποφασισμένοι.
Η ομάδα στέλνει τους ιχνηλάτες της για ανίχνευση, θα έχουμε σύντομα νέα για τις επόμενες δράσεις.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δασοβιοκοινοτητα - Φ.Ε.Κ. 84/17-4-2001/Τ.Α.

‘Ως δάσος ή δασικό οικοσύστημα νοείται το οργανικό σύνολο άγριων φυτών με ξυλώδη κορμό πάνω στην αναγκαία επιφάνεια του εδάφους, τα οποία, μαζί με την εκεί συνυπαρχουσα χλωρίδα και πανίδα, αποτελούν μέσω της αμοιβαίας αλληλεξάρτησης και αλληλοεπίδρασής τους, ιδιαίτερη βιοκοινότητα (δασοβιοκοινότητα) και ιδιαίτερο φυσικό περιβάλλον (δασογενές). Δασική έκταση υπάρχει όταν στο παραπάνω σύνολο η άγρια ξυλώδης βλάστηση, υψηλή ή θαμνώδης, είναι αραιά.