Θέλει αποφασιστικότητα και (άλλο) τρόπο

Καταστροφή της φυσικής αναγέννησης με μηχανοκίνητες εκσκαφές, σκουπιδαριό από τις σακούλες των δενδρυλλίων, κακή φύτευση και αστοχία των φυτών που απαιτούν εκατοντάδες ποτίσματα (η πολυδιαφημισμένη παρατήρηση "νερό δεν υπάρχει αρκετό" τι απέγινε;) Vs ήπιας σποροφύτευσης με κόστος μόνο την καλή διάθεση εθελοντών, που συλλέγουν και φυτεύουν σπόρους βελανιδιάς, αφήνοντας τη φύση να επουλώσει τις πληγές της.

Δεκάδες φυτά που ξεχάστηκαν ... Θα τα βρουν στα ποτίσματα (ή τα απομεινάρια τους, τελοσπάντων).

Κανείς δεν νοιάστηκε να μαζέψει το σκουπιδαριό που άφησε πίσω η αναδάσωση - δενδροφύτευση. Δεξιά, τα εκσκαπτικά μηχανήματα...γάζωσαν το τοπίο, ισοπεδώνοντας ό,τι είχε επιβιώσει. Αν τύχει να παρευρεθείτε σε κάποια αναδάσωση από τις διαφημιζόμενες (και εμείς από εκεί ξεκινήσαμε), παρατηρείστε το χώμα που έχει συσσωρευθεί στα βουναλάκια των λάκων: είναι γεμάτο πευκάκια και φρύγανα που ανατράπηκαν για να εγκατασταθεί το ένα-και-μοναδικό δεντράκι που σας προσφέρει ο φορέας που διοργανώνει την "αναδάσωση", το οποίο θα χρειαστεί δεκάδες ποτίσματα για να καταφέρει να επιβιώσει. Δεν είναι άδικη σαν πρακτική, και ανώφελη σπατάλη να παρεμβαίνουμε μ'αυτόν τον τρόπο στη φύση;

Βιντεάκι από μια δράση βελανιδοφύτευσης του φθινοπώρου. Ναι, είναι τόσο απλό. Στην περίπτωση των προβλαστημένων με αρκετά μακρύτερη ρίζα (που έχουν μεγαλύτερα ποσοστά επιτυχίας) οι τρύπες έχουν πλάτος περίπου 10 εκ.

...και η νεογέννητη χνοώδης βελανιδιά! Θα επιβιώσει αν δεν φαγωθεί από τα εκατοντάδες ΠΑΡΑΝΟΜΑ αιγοπρόβατα που βόσκουν ανενόχλητα στην Πεντέλη, και δεν ποδοπατηθεί από εργολαβικές ή μαζικές δενδροφυτεύσεις.

Το δάσος είναι δημόσιο αγαθό, ζωντανό οικοσύστημα, που δεν σταματά να ζει μετά τη φωτιά. Στο άρθρο 24 του Συντάγματος, επισημαίνεται ότι για τη διαφύλαξή του, το Κράτος έχει υποχρέωση να παίρνει ιδιαίτερα προληπτικά ή κατασταλτικά μέτρα στο πλαίσιο της αρχής της αειφορίας. Η παράνομη βόσκηση που καταστρέφει τη φυσική αναγέννηση, όπως και τα κίνητρα καταστροφής του δάσους - καταπατήσεις, διεκδικήσεις κλπ-  είναι τα πρώτα πράγματα που θα έπρεπε να καταπολεμηθούν. Το μοντέλο αποκατάστασής του, οφείλει να πληροί την παράμετρο της αειφορίας. Πως ακριβώς συμπορεύονται οι αναδασώσεις με μηχανοκίνητες εκσκαφές (καύσιμα, ρύποι, καταστροφή φυσικής αναγέννησης και βιότοπων μικρών ζώων) και τα εκατομμύρια δενδρύλλια που απαιτούν 1,5 με 2 εκατομμύρια λίτρα νερό την ημέρα (πηγή FreeSunday, 21.02.2010) με την αρχή της αειφορίας; Μήπως είναι ώρα να κάνουμε στροφή σε άλλους τρόπους αποκατάστασης, ανέξοδους και φιλικούς προς το περιβάλλον, που σέβονται την προσπάθεια της φύσης να αναγεννηθεί; Δεν όφειλε το Κράτος, ως υποχρεούται, να δρομολογήσει άμεσα την καταστολή των παράνομων δραστηριοτήτων που καταστρέφουν το δημόσιο αγαθό μας, το δάσος; 

Η ανάρτηση γράφτηκε με αφορμή τη συμμετοχή ενός μέλους μας σε μια ακόμη σποροφύτευση βελανιδιών, αυτή τη φορά στον Υμηττό, που διοργάνωσαν οι GreenAttack και η Εθελοντική Δασοπροστασία Δήμου Καισαριανής.