Ελλάδα, η χώρα των διασκεδαστών;

Το λέμε έτσι, για να μην πούμε "σερβιτόρων" και ακουστεί πολύ μπανάλ. Η αλήθεια είναι, ότι έχουμε φτάσει σε μια πολύ κρίσιμη καμπή: σπουδάσαμε, κάναμε μεταπτυχιακά, και προσπαθούμε να εργαστούμε με αξιοπρέπεια. Ποιο είναι όμως, το σχεδιαζόμενο μέλλον τη χώρας; Τι είδους "ανάπτυξη" επιδιώκεται με την απαλλοτρίωση δημόσιων γαιών για την κάλυψη του χρέους;
Ζούμε σε μια εποχή, κυριολεκτικά, εικονικής πραγματικότητας. Άλλα λέγονται δημόσια, άλλα σχεδιάζονται στα πολιτικο-οικονομικά συμβούλια με τους επενδυτές. Είναι δυνατόν η Ελλάδα να γίνει το Λας Βέγκας της Ευρώπης;
Και όμως. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός της χώρας, είχε αναφέρει στην αρχή της άθλιας θητείας του, άθλιας με την έννοια καταρχήν της καταστρατήγησης της λαϊκής βούλησης (της υποτιθέμενης δημοκρατίας), αλλά και της παραπλανητικής ("λεφτά υπάρχουν"), ανώριμης (παραιτούμαι, δεν παραιτούμαι) και τρομοκρατικής (μέσω του αντιπροέδρου του) συμπεριφοράς του, ότι θα γίνουμε μια χώρα διασκεδαστών. Σπουδάσαμε, για να γίνουμε το Λας Βέγκας της Ευρώπης; Souvlaki, kazino, Corfu/Rodos/Crete sex tourism, και βέβαια, golf, για μαφιόζους και συνταξιούχους του βορρά, και της εγχώριας μαφίας του τζόγου και του ναρκοεμπορίου;

Είναι αυτή η εικόνα αυτό που θέλουμε για τη χώρα μας; Θέλουμε τα δάση μας ακέραια, και γι' αυτό αγωνιζόμαστε τα τελευταία χρόνια. Κατεβαίνουμε και σήμερα στο κέντρο της Αθήνας, για να φωνάξουμε ότι μας αξίζει καλύτερη αντιμετώπιση. Και αυτό το "μας", αφορά όλες τις ονότητες της χώρας, που δεν έχουν φωνή να διεκδικήσουν το δικαίωμά τους στη ζωή.

Στον "Άρχοντα των δαχτυλιδιών", στη μάχη ενάντια στο δαχτυλίδι της εξουσίας, συμμετείχαν και τα δένδρα. Δυστυχώς, αυτά συμβαίνουν μόνο στα μυθιστορήματα.