Γνωρίζει
κανείς από εμάς, ακριβώς, τι εμπορεύεται το ΤΑΙΠΕΔ; Γνωρίζετε ότι
πωλείται η Ελαφόνησος της Λακωνίας, η Αχιβαδολίμνη της Μήλου, ο Άγιος
Προκόπιος της Νάξου, η... μισή Ρόδος, παραλίες σε Χαλκιδική, Ηλεία,
παντού, σε όλη τη χώρα -ακόμα και στη μικρούλα την Ηρακλειά- τα Ξενία, όλες οι εγκαταστάσεις και
υποδομές ύδρευσης που πλήρωσαν οι παππούδες και οι γονείς μας,
τα αεροδρόμια, αυτοκινητόδρομοι, η ΔΕΗ - ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό.
Το ΤΑΙΠΕΔ, ο καλός χασάπης της κυβέρνησης και της Τρόικα, κόβει σε κομμάτια την Ελλάδα και την ξεπουλάει στο όνομα της σταθερότητας (;), ενώ ο κρατικός μηχανισμός με επικεφαλής τον κ. Στουρνάρα, αλλάζει κατά βούληση και τη νομοθεσία της χώρας - βλ. ν/σ για τους αιγιαλούς για να εξυπηρετήσει το ξεπούλημα.
Πόσο πάει, αλήθεια; Πόσο πωλείται η αξιοπρέπεια;
Και τελικά, για ποια σταθερότητα μας μιλάτε κ. Σαμαρά; Εδώ αλλάζει όλος ο κόσμος μας.
Οι λίστες της ντροπής:
http://www.hradf.com/sites/default/files/attachments/properties-lot-a-el.pdf
http://www.hradf.com/sites/default/files/attachments/properties-lot-b-el.pdf
http://www.hradf.com/sites/default/files/attachments/properties-lot-c-el.pdf
Παρασκευή 23 Μαΐου 2014
Πέμπτη 15 Μαΐου 2014
Με τροπολογία 14 βουλευτών: Αποχαρακτηρίζουν δάση και τα βαφτίζουν βοσκοτόπια
Χρόνια τώρα βλέπουμε τα καμμένα δάση μας να γίνονται βοσκοτόπια με τις ευλογίες των απανταχού δημάρχων και κοινοταρχών που κάνουν τα στραβά μάτια. Αιγοπρόβατα, κυρίως γίδια, που απαγορεύονται στην Αττική, κατέστρεψαν και εξακολουθούν να ροκανίζουν τις αναδασωμένες περιοχές, τις σποροφυτεύσεις μας και πρωτίστως, τη φυσική αναβλάστηση. Το πρόβλημα της αναχαίτισης της αναβλάστησης των καμμένων δασών από την παράνομη βόσκηση, το έχουν επισημάνει πολλές πρωτοβουλίες πολιτών που ασχολούνται με τα δάση, και κυρίως, με το Πεντελικό. Σήμερα πια, με τις εκτεταμένες ιδιωτικοποιήσεις, την απροκάλυπτη πια παράδοση της χώρας σε ντόπια και εισαγόμενα συμφέροντα με πρόφαση την τρομοκρατία της δημοσιονομικής κρίσης, παραδίδονται και τα περιαστικά αισθητικά δάση στα οποία μεγαλώσαμε, και τα οποία δεν θα γνωρίσουν τα παιδιά μας.
Η Ελλάδα, με τις επιλογές της συγκεκριμένης κυβέρνησης, μετατρέπεται σε μια χώρα στην οποία η δημόσια εκπαίδευση και περίθαλψη θα αποτελούν ιστορικές αφηγήσεις του παρελθόντος, η πρόσβαση σε αιγιαλούς και παραλίες θα γίνεται έναντι αντίτιμου, αφού βέβαια, θα έχει αλλοιωθεί εντελώς το φυσικό τοπίο και θα έχουν καταστραφεί τα παράκτια οικοσυστήματα από τα εκτεταμένα μπαζώματα, ενώ τα περιαστικά δάση θα γίνουν και επισήμως βοσκοτόπια πριν ανεγερθούν οι βίλλες των μαυραγοριτών της περιόδου που ζούμε.
Γιατί όμως να πηγαίνουμε για περιπάτους στα δάση ή στις ακρογιαλιές, όταν θα έχουμε καζίνο και προπατζίδικα με ιππόδρομο σε κάθε γειτονιά; Καταστήματα τζόγου οπουδήποτε, ακόμα και απέναντι από δημοτικά σχολεία, για να διδάσκονται τα παιδιά να στοιχηματίζουν, ώστε να ψηφίζουν όταν μεγαλώσουν άλλους βοσκούς, εκείνους των οπαδών ποδοσφαιρικών ανώνυμων εταιρειών..
ακολουθεί Αναδημοσίευση
Τουλάχιστον 50 εκατομμύρια στρέμματα δασών και δασικών εκτάσεων αποχαρακτηρίζονται με τροπολογία βουλευτών και βαφτίζονται βοσκότοποι επαναφέροντας ατόφιο τον ορισμό του βοσκοτόπου έτσι όπως περιλαμβανόταν στον Νόμο 1737/1987 "βοσκότοποι και ρύθμιση ζητημάτων σχετικών με κτηνοτροφική αποκατάσταση...", ο οποίος κρίθηκε αντισυνταγματικός από το ΣτΕ (απόφαση 664/90).
Η τροπολογία είχε ετοιμαστεί πριν από το Πάσχα, κατατέθηκε εκπρόθεσμα στις 28 Απριλίου και με τις ίδιες 14 υπογραφές βουλευτών και πάλι τη Δευτέρα το βράδυ. Περιφρονώντας την πλούσια νομολογία του ΣτΕ, η κυβέρνηση διά των βουλευτών, με το τρικ του ορισμού των βοσκοτόπων, αλλάζει τον προορισμό και τον χαρακτήρα των δασών και των δασικών εκτάσεων, όταν κατά το ΣτΕ ο βοσκότοπος αποτελεί χρήση γης και όχι εδαφοπονική μορφή.
Με το καθ' ύλην αρμόδιο ΥΠΕΚΑ για την προστασία των δασικών οικοσυστημάτων να σιωπά και το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης να πανηγυρίζει "για την ενίσχυση της κτηνοτροφίας", οι βοσκήσιμες εκτάσεις μετονομάζονται σε βοσκοτόπους. Περιγράφονται δε ως εκτάσεις "στις οποίες αναπτύσσεται αυτοφυής ή μη βλάστηση ποώδης, φρυγανική ή ξυλώδης, με θαμνώδη η αραιή δενδρώδη μορφή ή και μικτή, οι οποίες δύναται να χρησιμοποιηθούν για βόσκηση αγροτικών ζώων".
Η τροπολογία προς άγραν ψηφοφόρων έρχεται χωρίς να έχουν προσδιοριστεί εκ των προτέρων οι βοσκήσιμες εκτάσεις, ενώ οι προδιαγραφές των προσωρινών διαχειριστών σχεδίων βόσκησης, τα οποία θα ισχύουν για ένα χρόνο, θα καθοριστούν εν καιρώ με ΚΥΑ και τα οριστικά σε τρία χρόνια με πρωτοβουλία των κτηνοτροφικών οργανώσεων...
Λ.ΣΤ. - Η Αυγή, 7/5/2014
Η Ελλάδα, με τις επιλογές της συγκεκριμένης κυβέρνησης, μετατρέπεται σε μια χώρα στην οποία η δημόσια εκπαίδευση και περίθαλψη θα αποτελούν ιστορικές αφηγήσεις του παρελθόντος, η πρόσβαση σε αιγιαλούς και παραλίες θα γίνεται έναντι αντίτιμου, αφού βέβαια, θα έχει αλλοιωθεί εντελώς το φυσικό τοπίο και θα έχουν καταστραφεί τα παράκτια οικοσυστήματα από τα εκτεταμένα μπαζώματα, ενώ τα περιαστικά δάση θα γίνουν και επισήμως βοσκοτόπια πριν ανεγερθούν οι βίλλες των μαυραγοριτών της περιόδου που ζούμε.
Γιατί όμως να πηγαίνουμε για περιπάτους στα δάση ή στις ακρογιαλιές, όταν θα έχουμε καζίνο και προπατζίδικα με ιππόδρομο σε κάθε γειτονιά; Καταστήματα τζόγου οπουδήποτε, ακόμα και απέναντι από δημοτικά σχολεία, για να διδάσκονται τα παιδιά να στοιχηματίζουν, ώστε να ψηφίζουν όταν μεγαλώσουν άλλους βοσκούς, εκείνους των οπαδών ποδοσφαιρικών ανώνυμων εταιρειών..
ακολουθεί Αναδημοσίευση
Τουλάχιστον 50 εκατομμύρια στρέμματα δασών και δασικών εκτάσεων αποχαρακτηρίζονται με τροπολογία βουλευτών και βαφτίζονται βοσκότοποι επαναφέροντας ατόφιο τον ορισμό του βοσκοτόπου έτσι όπως περιλαμβανόταν στον Νόμο 1737/1987 "βοσκότοποι και ρύθμιση ζητημάτων σχετικών με κτηνοτροφική αποκατάσταση...", ο οποίος κρίθηκε αντισυνταγματικός από το ΣτΕ (απόφαση 664/90).
Η τροπολογία είχε ετοιμαστεί πριν από το Πάσχα, κατατέθηκε εκπρόθεσμα στις 28 Απριλίου και με τις ίδιες 14 υπογραφές βουλευτών και πάλι τη Δευτέρα το βράδυ. Περιφρονώντας την πλούσια νομολογία του ΣτΕ, η κυβέρνηση διά των βουλευτών, με το τρικ του ορισμού των βοσκοτόπων, αλλάζει τον προορισμό και τον χαρακτήρα των δασών και των δασικών εκτάσεων, όταν κατά το ΣτΕ ο βοσκότοπος αποτελεί χρήση γης και όχι εδαφοπονική μορφή.
Με το καθ' ύλην αρμόδιο ΥΠΕΚΑ για την προστασία των δασικών οικοσυστημάτων να σιωπά και το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης να πανηγυρίζει "για την ενίσχυση της κτηνοτροφίας", οι βοσκήσιμες εκτάσεις μετονομάζονται σε βοσκοτόπους. Περιγράφονται δε ως εκτάσεις "στις οποίες αναπτύσσεται αυτοφυής ή μη βλάστηση ποώδης, φρυγανική ή ξυλώδης, με θαμνώδη η αραιή δενδρώδη μορφή ή και μικτή, οι οποίες δύναται να χρησιμοποιηθούν για βόσκηση αγροτικών ζώων".
Η τροπολογία προς άγραν ψηφοφόρων έρχεται χωρίς να έχουν προσδιοριστεί εκ των προτέρων οι βοσκήσιμες εκτάσεις, ενώ οι προδιαγραφές των προσωρινών διαχειριστών σχεδίων βόσκησης, τα οποία θα ισχύουν για ένα χρόνο, θα καθοριστούν εν καιρώ με ΚΥΑ και τα οριστικά σε τρία χρόνια με πρωτοβουλία των κτηνοτροφικών οργανώσεων...
Λ.ΣΤ. - Η Αυγή, 7/5/2014
Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου 2014
Η λεκάνη της Μεσογείου μετατρέπεται σε καμπινέ χημικών
Αναδημοσίευση από TVXS
Αποφασίστηκαν επίσης τα επόμενα βήματα σε συνδυασμό με τις υπάρχουσες δυνατότητες νομικής παρέμβασης, ενώ εξετάστηκαν και εναλλακτικά σενάρια στην περίπτωση που υπάρξουν νέα στοιχεία ή γεγονότα.
Στη σύσκεψη μετείχαν ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Κρήτης, καθηγητής του τμήματος Χημείας, Ευριπίδης Στεφάνου, ο καθηγητής- διευθυντής του εργαστηρίου διαχείρισης τοξικών και επικίνδυνων αποβλήτων του Πολυτεχνείου Κρήτης, Ευάγγελος Γιδαράκος και ο επιστημονικός συνεργάτης του Πανεπιστημίου Κρήτης με ειδικότητα στο Δίκαιο Περιβάλλοντος Γιώργος Χ. Σμπώκος.
Η Περιφέρεια, οι δήμοι και οι φορείς του νησιού, δε φέρεται να εφησυχάζουν από τις ανακοινώσεις του υπουργείου Εξωτερικών και του υπουργού, Ευάγγελου Βενιζέλου, επισημαίνοντας την αδράνεια της κυβέρνησης σε αυτό το πολύ σοβαρό ζήτημα. Ιδιαίτερα ανήσυχοι είναι οι τουριστικοί παράγοντες της Κρήτης, που φοβούνται τις επιπτώσεις που θα υπάρξουν στο νησί και μόνο από την ενέργεια αυτή, υπογραμμίζοντας, «πως θα κολυμπήσει ένας ξένος επισκέπτης στη θάλασσα μόνο στην ιδέα της απόρριψης χημικών ουσιών δυτικά του νησιού».
Θα πρέπει πάντως να σημειωθεί ότι οι επιστολές που έχει στείλει στον πρωθυπουργό και στους αρμόδιους υπουργούς, ο περιφερειάρχης Κρήτης, τα ΑΕΙ του νησιού, οι δήμαρχοι, επιστημονικοί φορείς, Επιμελητήρια, οι σύλλογοι ξενοδόχων, τα Εργατικά Κέντρα, οι αγροτικοί συνεταιρισμοί, δεν έχουν τύχει επίσημης απάντησης.
Ξεκινά η καταστροφή
Άνθρακες χαρακτήρισε τις διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης ο ανεξάρτητος ευρωβουλευτής, Κρίτων Αρσένης, σημειώνοντας σε χθεσινή του δήλωση πως ξεκινά η καταστροφή των χημικών ανοιχτά της Κρήτης.
Ο κ. Αρσένης εγκαλεί την κυβέρνηση για απόκρυψη της πραγματικότητας από τους πολίτες και επικαλείται τόσο τις ανακριβείς δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών, Ευάγγελου Βενιζέλου, όσο και τις αναληθείς δηλώσεις του υφυπουργού Δημήτρη Κούρκουλα από το βήμα της Βουλής τονίζοντας: «Ο ίδιος ο υφυπουργός Εξωτερικών, Δημήτρης Κούρκουλας, απαντώντας σε ερώτηση του βουλευτή της Ν.Δ., Μανούσου Βολουδάκη, δήλωνε ότι η καταστροφή των όπλων θα γινόταν στην Καλαβρία, πολύ μακριά από την Μεσόγειο ίσως δε και…κάπου στη Γερμανία! Δεν ήξερε η κυβέρνηση ότι τα χημικά θα καταστρέφονταν ανοικτά της Κρήτης, μόλις 4 ημέρες μετά; Γιατί εξυπηρετεί την κυβέρνηση ο εφησυχασμός και η παραπλάνηση της κοινής γνώμης για το ζήτημα; Τα ερωτηματικά για τα κίνητρα της προκλητικής αδράνειας της κυβέρνησης όμως αυξάνονται με κάθε νέα δήλωση του κ. Βενιζέλου για το θέμα. Η μόνη επίσημη ανακοίνωσή του, αναφερόταν σε διαβεβαιώσεις που του μετέφεραν ΜΚΟ από συνάντησή τους με εκπροσώπους του ΟΗΕ. Από τις τρεις οργανώσεις που κατονόμασε ο κ. Βενιζέλος, το WWF δεν είχε συμμετάσχει σε καμία σχετική συνάντηση, ενώ η "oceanica" δεν υπάρχει».
Παρέμβαση έκανε και ο υποψήφιος δήμαρχος Ηρακλείου, με τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ, Ηλίας Λυγερός που δήλωσε στους δημοσιογράφους: «Με αδιαφάνεια και σε αντίθεση με τις επιθυμίες των λαών της Μεσογείου, ΗΠΑ κι σύμμαχοι φαίνεται να προχωρούν στην καταστροφή των χημικών της Συρίας στα διεθνή ύδατα δυτικά της Κρήτης. Χωρίς καμία μελέτη για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις στην κλειστή θάλασσα της Μεσογείου οι επιπτώσεις «αστοχίας»θα είναι τεράστιες.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση και της Κρήτης μαζί για όλους –κατοίκους, φορείς- πρέπει να δημιουργήσει συνθήκες αποτροπής τέτοιων ενεργειών».
Νομική αυθαιρεσία
Ενδιαφέρον έχει η νομική πλευρά του θέματος, όπου περιγράφονται οι αρνήσεις άλλων χωρών να δεχθούν στο έδαφός τους τα χημικά της Συρίας, που παρουσίασε στη σύσκεψη της Περιφέρειας, ο επιστημονικός συνεργάτης του Πανεπιστημίου Κρήτης με ειδικότητα στο Δίκαιο Περιβάλλοντος, Γιώργος Χ. Σμπώκος. Συγκεκριμένα αναφέρει:
«Η Συρία βρίσκεται σε κατάσταση εμφυλίου πολέμου ήδη από το 2011. Την 9η Σεπτέμβρη 2013, η Ρωσία πρότεινε στη Συρία να παραδώσει τα χημικά όπλα της και το Υπουργείο Εξωτερικών της Συρίας χαιρέτισε την πρόταση. Την 14η Σεπτέμβρη 2013, οι ΗΠΑ και η Ρωσία συμφώνησαν και υπέγραψαν στη Γενεύη της Ελβετίας τη Συμφωνία πλαίσιο για την Εξάλειψη των Χημικών Όπλων της Συρίας. Με αναφορά της, που δημοσιεύτηκε από την Οργάνωση για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων, η Συρία ζήτησε την «προσωρινή εφαρμογή της Σύμβασης για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων» (ένα βήμα πριν από την επίσημη είσοδό της στον Οργανισμό OPCW). Την 27η Σεπτέμβρη 2013, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ υιοθέτησε ομόφωνα το ψήφισμα υπ’ αριθμό 2118 του Εκτελεστικού Συμβουλίου του O.P.C.W., το οποίο απαίτησε την καταστροφή, ή την απομάκρυνση των χημικών όπλων της Συρίας μέχρι τα μέσα του 2014. Την 15η Νοεμβρίου 2013 το BBC αποκαλύπτει, ότι η Αλβανία δεν θα επιτρέψει την καταστροφή των χημικών όπλων στο έδαφος της Συρίας. Η Αλβανία, που κατέχει ένα από τα τρία σημεία απόθεσης χημικών σε όλο τον κόσμο, θεωρούνταν μέχρι τότε η ισχυρότερη ελπίδα για τις ΗΠΑ για την εξεύρεση λύσης για την καταστροφή των χημικών ουσιών. Η πρεσβεία των ΗΠΑ στα Τίρανα δήλωσε ότι «η απόφαση της κυβέρνησης είναι σεβαστή».
Ο Ian Brzezinsky, πρώην Αναπληρωτής Βοηθός του Γενικού Γραμματέα Άμυνας, δήλωσε ότι, «η απόφαση της Αλβανίας ήταν ένα πλήγμα στις προσπάθειες για την εξάλειψη των χημικών όπλων της Συρίας».
Το Νοέμβριο του 2013 μετά την άρνηση της Αλβανίας, το πρόβλημα ήταν: Πού και πώς τα χημικά όπλα της Συρίας θα καταστραφούν. Δύο επιλογές υπήρχαν:
α) Να βρεθεί μια άλλη χώρα που θα φιλοξενήσει τη διαδικασία, ή
β) να καταστραφούν in situ στη Συρία.
Το Βέλγιο, η Γερμανία και η Νορβηγία είχαν ονομαστεί ως πιθανές εναλλακτικές τοποθεσίες για την καταστροφή των χημικών όπλων. Και οι τρεις χώρες αρνήθηκαν να καταστρέψουν τα όπλα στο έδαφός τους.
Η δεύτερη εναλλακτική λύση απορρίφθηκε εξαιτίας πιθανών επιπλοκών σε θέματα ασφαλείας στη Συρία (εμπόλεμη ζώνη).
Αφού οι παραπάνω εναλλακτικές λύσεις απορρίφθηκαν, ο OPCW πρότεινε μια τρίτη εναλλακτική λύση, αναφερόμενη σε μία μέθοδο που δεν είχε χρησιμοποιηθεί ποτέ για αυτές τις χημικές ουσίες σε μια κλειστή θάλασσα, όπως τη Μεσόγειο: Η υδρόλυση (καταστροφή στη θάλασσα εν πλω, ή επί πλωτού μέσου).
Την 30.01.2014 αποφασίσθηκε η καταστροφή των χημικών όπλων της Συρίας επί του "MV Cape Ray", ένα πλοίο μονού κύτους.
Ο κ. Σμπώκος σημειώνει ότι η διασυνοριακή διακομιδή των χημικών όπλων, (δεν διευκρινίζεται αν φέρει την ιδιότητα του προϊόντος, ή του αποβλήτου) φέρεται να γίνεται ως στρατιωτική επιχείρηση που συντονίζεται από τον ΟΗΕ και εποπτεύεται από το Εκτελεστικό Συμβούλιο της Σύμβασης για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων.
Επισημαίνει ακόμη πως μονάδα καταστροφής των χημικών που θα βρίσκεται πάνω στο MV Cape Ray, «δεν είναι γνωστή, ούτε είναι εφικτό να κατέβουν οι σχετικές αποφάσεις του OPCW. Ακόμα και η πολεμική επιχείρηση δεν είναι δίχως περιορισμούς. Τα άρθρα 30,31 της UNCLOS προβλέπουν ελέγχους και ευθύνη του Κράτους, του οποίου τη σημαία φέρει το σκάφος. Αυτή στην περίπτωσή μας θα είναι η σημαία της ΗΠΑ. Το γεγονός ότι η ΗΠΑ δεν έχει υπογράψει όμως την UNCLOS και δε δεσμεύεται από αυτήν, εγείρει ερωτηματικά».
Ο επιστημονικός συνεργάτης του Πανεπιστημίου Κρήτης κάνει ακόμη μια σημαντική επισήμανση, αναφέρει ότι το ατύχημα του Prestige το 2002 είχε γίνει σε σκάφος μονού κύτους, όπως το MV Cape Ray και υπογραμμίζει, η οδηγία 2004/35/ΕΕ προβλέπει «…εφόσον μια περιβαλλοντική ζημία δεν έχει ακόμα επέλθει, υφίσταται όμως άμεσος κίνδυνος επέλευσής της, ο φορέας διαχείρισης μιας μονάδας πρέπει να λάβει δίχως καθυστέρηση τα απαραίτητα μέτρα αποτροπής...»
Ο κ. Σμπώκος κάνει λόγο για νομική αυθαιρεσία της συγκεκριμένης μεταφοράς, αναφέροντας: «αναλογιζόμενοι ότι στην ΕΕ μια ενδοκοινοτική διακομιδή αποβλήτων γίνεται σύμφωνα με τον Κανονισμό 1013/2006, ο οποίος προβλέπει Έγκριση Περιβαλλοντικών Όρων, πρωτόκολλα και αναλυτικές διατυπώσεις από αμφότερες τις χώρες αποστολής και παραλαβής. Ο αποστολέας όπως και ο παραλήπτης πρέπει να είναι αδειοδοτημένες επιχειρήσεις με αριθμό μητρώου, ενώ τα απόβλητα πρέπει να φέρουν: 1) Κωδικό Παραρτήματος ΙΧ της Βασιλείας, 2) Κωδικός ΟΟΣΑ , 3) Κωδικό Καταλόγου αποβλήτων ΕΚ και 4) Εθνικό κωδικό.
Τέλος τονίζει ότι ο υπουργός Εξωτερικών, που εκπροσωπεί τη χώρα μας στον Οργανισμό για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων (OPCW), οφείλει να προβεί σε διάβημα ενώπιον του Οργανισμού, ζητώντας εγγυήσεις αναφορικά στην τήρηση: Της αρχής της εγγύτητας, της αρχής «ο ρυπαίνων πληρώνει», της αρχής της προφύλαξης, της αρχής της πρόληψης, επαρκούς ασφαλιστικής κάλυψης, μέτρων μεταφροντίδας σε περίπτωση ατυχήματος.
Έντονο προβληματισμό και ανησυχία έχει προκαλέσει στην Κρήτη η καταστροφή του χημικού οπλοστασίου της Συρίας πάνω σε πλοίο των ΗΠΑ, στη Μεσόγειο θάλασσα, Δυτικά του νησιού. Σε σύσκεψη επιστημονικών φορέων που συγκάλεσε η Περιφέρεια Κρήτης στα Χανιά, επιβεβαιώθηκαν οι ανησυχίες τους κυρίως λόγω πλημμελούς πληροφόρησης και απόκρυψης σημαντικών στοιχείων, αλλά και του κινδύνου που ούτως ή άλλως εμπεριέχεται σε μια επιχείρηση εν πλω όπου υπεισέρχονται πολλοί αστάθμητοι παράγοντες, και συμφώνησαν ότι κάτω από αυτές τις συνθήκες πρέπει να υπάρχει επιμονή στην αρχική γραμμή της Περιφέρειας για συνεχή πίεση σε κάθε κατεύθυνση για αλλαγή του τόπου εξουδετέρωσης των χημικών σε περιοχή εκτός της Μεσογειακής λεκάνης. Του Κώστα Θ. Βασιλάκη
Αποφασίστηκαν επίσης τα επόμενα βήματα σε συνδυασμό με τις υπάρχουσες δυνατότητες νομικής παρέμβασης, ενώ εξετάστηκαν και εναλλακτικά σενάρια στην περίπτωση που υπάρξουν νέα στοιχεία ή γεγονότα.
Στη σύσκεψη μετείχαν ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Κρήτης, καθηγητής του τμήματος Χημείας, Ευριπίδης Στεφάνου, ο καθηγητής- διευθυντής του εργαστηρίου διαχείρισης τοξικών και επικίνδυνων αποβλήτων του Πολυτεχνείου Κρήτης, Ευάγγελος Γιδαράκος και ο επιστημονικός συνεργάτης του Πανεπιστημίου Κρήτης με ειδικότητα στο Δίκαιο Περιβάλλοντος Γιώργος Χ. Σμπώκος.
Η Περιφέρεια, οι δήμοι και οι φορείς του νησιού, δε φέρεται να εφησυχάζουν από τις ανακοινώσεις του υπουργείου Εξωτερικών και του υπουργού, Ευάγγελου Βενιζέλου, επισημαίνοντας την αδράνεια της κυβέρνησης σε αυτό το πολύ σοβαρό ζήτημα. Ιδιαίτερα ανήσυχοι είναι οι τουριστικοί παράγοντες της Κρήτης, που φοβούνται τις επιπτώσεις που θα υπάρξουν στο νησί και μόνο από την ενέργεια αυτή, υπογραμμίζοντας, «πως θα κολυμπήσει ένας ξένος επισκέπτης στη θάλασσα μόνο στην ιδέα της απόρριψης χημικών ουσιών δυτικά του νησιού».
Θα πρέπει πάντως να σημειωθεί ότι οι επιστολές που έχει στείλει στον πρωθυπουργό και στους αρμόδιους υπουργούς, ο περιφερειάρχης Κρήτης, τα ΑΕΙ του νησιού, οι δήμαρχοι, επιστημονικοί φορείς, Επιμελητήρια, οι σύλλογοι ξενοδόχων, τα Εργατικά Κέντρα, οι αγροτικοί συνεταιρισμοί, δεν έχουν τύχει επίσημης απάντησης.
Ξεκινά η καταστροφή
Άνθρακες χαρακτήρισε τις διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης ο ανεξάρτητος ευρωβουλευτής, Κρίτων Αρσένης, σημειώνοντας σε χθεσινή του δήλωση πως ξεκινά η καταστροφή των χημικών ανοιχτά της Κρήτης.
Ο κ. Αρσένης εγκαλεί την κυβέρνηση για απόκρυψη της πραγματικότητας από τους πολίτες και επικαλείται τόσο τις ανακριβείς δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών, Ευάγγελου Βενιζέλου, όσο και τις αναληθείς δηλώσεις του υφυπουργού Δημήτρη Κούρκουλα από το βήμα της Βουλής τονίζοντας: «Ο ίδιος ο υφυπουργός Εξωτερικών, Δημήτρης Κούρκουλας, απαντώντας σε ερώτηση του βουλευτή της Ν.Δ., Μανούσου Βολουδάκη, δήλωνε ότι η καταστροφή των όπλων θα γινόταν στην Καλαβρία, πολύ μακριά από την Μεσόγειο ίσως δε και…κάπου στη Γερμανία! Δεν ήξερε η κυβέρνηση ότι τα χημικά θα καταστρέφονταν ανοικτά της Κρήτης, μόλις 4 ημέρες μετά; Γιατί εξυπηρετεί την κυβέρνηση ο εφησυχασμός και η παραπλάνηση της κοινής γνώμης για το ζήτημα; Τα ερωτηματικά για τα κίνητρα της προκλητικής αδράνειας της κυβέρνησης όμως αυξάνονται με κάθε νέα δήλωση του κ. Βενιζέλου για το θέμα. Η μόνη επίσημη ανακοίνωσή του, αναφερόταν σε διαβεβαιώσεις που του μετέφεραν ΜΚΟ από συνάντησή τους με εκπροσώπους του ΟΗΕ. Από τις τρεις οργανώσεις που κατονόμασε ο κ. Βενιζέλος, το WWF δεν είχε συμμετάσχει σε καμία σχετική συνάντηση, ενώ η "oceanica" δεν υπάρχει».
Παρέμβαση έκανε και ο υποψήφιος δήμαρχος Ηρακλείου, με τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ, Ηλίας Λυγερός που δήλωσε στους δημοσιογράφους: «Με αδιαφάνεια και σε αντίθεση με τις επιθυμίες των λαών της Μεσογείου, ΗΠΑ κι σύμμαχοι φαίνεται να προχωρούν στην καταστροφή των χημικών της Συρίας στα διεθνή ύδατα δυτικά της Κρήτης. Χωρίς καμία μελέτη για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις στην κλειστή θάλασσα της Μεσογείου οι επιπτώσεις «αστοχίας»θα είναι τεράστιες.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση και της Κρήτης μαζί για όλους –κατοίκους, φορείς- πρέπει να δημιουργήσει συνθήκες αποτροπής τέτοιων ενεργειών».
Νομική αυθαιρεσία
Ενδιαφέρον έχει η νομική πλευρά του θέματος, όπου περιγράφονται οι αρνήσεις άλλων χωρών να δεχθούν στο έδαφός τους τα χημικά της Συρίας, που παρουσίασε στη σύσκεψη της Περιφέρειας, ο επιστημονικός συνεργάτης του Πανεπιστημίου Κρήτης με ειδικότητα στο Δίκαιο Περιβάλλοντος, Γιώργος Χ. Σμπώκος. Συγκεκριμένα αναφέρει:
«Η Συρία βρίσκεται σε κατάσταση εμφυλίου πολέμου ήδη από το 2011. Την 9η Σεπτέμβρη 2013, η Ρωσία πρότεινε στη Συρία να παραδώσει τα χημικά όπλα της και το Υπουργείο Εξωτερικών της Συρίας χαιρέτισε την πρόταση. Την 14η Σεπτέμβρη 2013, οι ΗΠΑ και η Ρωσία συμφώνησαν και υπέγραψαν στη Γενεύη της Ελβετίας τη Συμφωνία πλαίσιο για την Εξάλειψη των Χημικών Όπλων της Συρίας. Με αναφορά της, που δημοσιεύτηκε από την Οργάνωση για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων, η Συρία ζήτησε την «προσωρινή εφαρμογή της Σύμβασης για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων» (ένα βήμα πριν από την επίσημη είσοδό της στον Οργανισμό OPCW). Την 27η Σεπτέμβρη 2013, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ υιοθέτησε ομόφωνα το ψήφισμα υπ’ αριθμό 2118 του Εκτελεστικού Συμβουλίου του O.P.C.W., το οποίο απαίτησε την καταστροφή, ή την απομάκρυνση των χημικών όπλων της Συρίας μέχρι τα μέσα του 2014. Την 15η Νοεμβρίου 2013 το BBC αποκαλύπτει, ότι η Αλβανία δεν θα επιτρέψει την καταστροφή των χημικών όπλων στο έδαφος της Συρίας. Η Αλβανία, που κατέχει ένα από τα τρία σημεία απόθεσης χημικών σε όλο τον κόσμο, θεωρούνταν μέχρι τότε η ισχυρότερη ελπίδα για τις ΗΠΑ για την εξεύρεση λύσης για την καταστροφή των χημικών ουσιών. Η πρεσβεία των ΗΠΑ στα Τίρανα δήλωσε ότι «η απόφαση της κυβέρνησης είναι σεβαστή».
Ο Ian Brzezinsky, πρώην Αναπληρωτής Βοηθός του Γενικού Γραμματέα Άμυνας, δήλωσε ότι, «η απόφαση της Αλβανίας ήταν ένα πλήγμα στις προσπάθειες για την εξάλειψη των χημικών όπλων της Συρίας».
Το Νοέμβριο του 2013 μετά την άρνηση της Αλβανίας, το πρόβλημα ήταν: Πού και πώς τα χημικά όπλα της Συρίας θα καταστραφούν. Δύο επιλογές υπήρχαν:
α) Να βρεθεί μια άλλη χώρα που θα φιλοξενήσει τη διαδικασία, ή
β) να καταστραφούν in situ στη Συρία.
Το Βέλγιο, η Γερμανία και η Νορβηγία είχαν ονομαστεί ως πιθανές εναλλακτικές τοποθεσίες για την καταστροφή των χημικών όπλων. Και οι τρεις χώρες αρνήθηκαν να καταστρέψουν τα όπλα στο έδαφός τους.
Η δεύτερη εναλλακτική λύση απορρίφθηκε εξαιτίας πιθανών επιπλοκών σε θέματα ασφαλείας στη Συρία (εμπόλεμη ζώνη).
Αφού οι παραπάνω εναλλακτικές λύσεις απορρίφθηκαν, ο OPCW πρότεινε μια τρίτη εναλλακτική λύση, αναφερόμενη σε μία μέθοδο που δεν είχε χρησιμοποιηθεί ποτέ για αυτές τις χημικές ουσίες σε μια κλειστή θάλασσα, όπως τη Μεσόγειο: Η υδρόλυση (καταστροφή στη θάλασσα εν πλω, ή επί πλωτού μέσου).
Την 30.01.2014 αποφασίσθηκε η καταστροφή των χημικών όπλων της Συρίας επί του "MV Cape Ray", ένα πλοίο μονού κύτους.
Ο κ. Σμπώκος σημειώνει ότι η διασυνοριακή διακομιδή των χημικών όπλων, (δεν διευκρινίζεται αν φέρει την ιδιότητα του προϊόντος, ή του αποβλήτου) φέρεται να γίνεται ως στρατιωτική επιχείρηση που συντονίζεται από τον ΟΗΕ και εποπτεύεται από το Εκτελεστικό Συμβούλιο της Σύμβασης για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων.
Επισημαίνει ακόμη πως μονάδα καταστροφής των χημικών που θα βρίσκεται πάνω στο MV Cape Ray, «δεν είναι γνωστή, ούτε είναι εφικτό να κατέβουν οι σχετικές αποφάσεις του OPCW. Ακόμα και η πολεμική επιχείρηση δεν είναι δίχως περιορισμούς. Τα άρθρα 30,31 της UNCLOS προβλέπουν ελέγχους και ευθύνη του Κράτους, του οποίου τη σημαία φέρει το σκάφος. Αυτή στην περίπτωσή μας θα είναι η σημαία της ΗΠΑ. Το γεγονός ότι η ΗΠΑ δεν έχει υπογράψει όμως την UNCLOS και δε δεσμεύεται από αυτήν, εγείρει ερωτηματικά».
Ο επιστημονικός συνεργάτης του Πανεπιστημίου Κρήτης κάνει ακόμη μια σημαντική επισήμανση, αναφέρει ότι το ατύχημα του Prestige το 2002 είχε γίνει σε σκάφος μονού κύτους, όπως το MV Cape Ray και υπογραμμίζει, η οδηγία 2004/35/ΕΕ προβλέπει «…εφόσον μια περιβαλλοντική ζημία δεν έχει ακόμα επέλθει, υφίσταται όμως άμεσος κίνδυνος επέλευσής της, ο φορέας διαχείρισης μιας μονάδας πρέπει να λάβει δίχως καθυστέρηση τα απαραίτητα μέτρα αποτροπής...»
Ο κ. Σμπώκος κάνει λόγο για νομική αυθαιρεσία της συγκεκριμένης μεταφοράς, αναφέροντας: «αναλογιζόμενοι ότι στην ΕΕ μια ενδοκοινοτική διακομιδή αποβλήτων γίνεται σύμφωνα με τον Κανονισμό 1013/2006, ο οποίος προβλέπει Έγκριση Περιβαλλοντικών Όρων, πρωτόκολλα και αναλυτικές διατυπώσεις από αμφότερες τις χώρες αποστολής και παραλαβής. Ο αποστολέας όπως και ο παραλήπτης πρέπει να είναι αδειοδοτημένες επιχειρήσεις με αριθμό μητρώου, ενώ τα απόβλητα πρέπει να φέρουν: 1) Κωδικό Παραρτήματος ΙΧ της Βασιλείας, 2) Κωδικός ΟΟΣΑ , 3) Κωδικό Καταλόγου αποβλήτων ΕΚ και 4) Εθνικό κωδικό.
Τέλος τονίζει ότι ο υπουργός Εξωτερικών, που εκπροσωπεί τη χώρα μας στον Οργανισμό για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων (OPCW), οφείλει να προβεί σε διάβημα ενώπιον του Οργανισμού, ζητώντας εγγυήσεις αναφορικά στην τήρηση: Της αρχής της εγγύτητας, της αρχής «ο ρυπαίνων πληρώνει», της αρχής της προφύλαξης, της αρχής της πρόληψης, επαρκούς ασφαλιστικής κάλυψης, μέτρων μεταφροντίδας σε περίπτωση ατυχήματος.
Δευτέρα 20 Ιανουαρίου 2014
Βορά στις πολυεθνικές το εμπόριο σπόρων
Αναδημοσίευση από την Εφημερίδα των Συντακτών
του Τάσου Σαραντή
Σύμφωνα με νέο νόμο, θα είναι παράνομο να αναπτυχθούν, να αναπαραχθούν ή να ανταλλαχθούν προς σπορά κηπευτικών ή δέντρων σπόροι που δεν έχουν ελεγχθεί και εγκριθεί από τον Οργανισμό Φυτικών Ποικιλιών της Ε.Ε.
Καταλυτικό ρόλο στη
διαμόρφωση των κατευθυντήριων οδηγιών της ευρωπαϊκής νομοθεσίας έπαιξε
το λόμπι της βιομηχανίας σπόρων διά μέσου της Ευρωπαϊκής Ενωσης Σπόρων,
της Copa-Cogeca, που εκπροσωπεί τη βιομηχανοποιημένη αγροτική παραγωγή,
και της FoodDrinkEurope, που εκπροσωπεί τις μεγάλες πολυεθνικές τροφίμων.
Σήμερα, οι τέσσερις μεγαλύτερες εταιρείες του κλάδου ελέγχουν περίπου το 58% της παγκόσμιας αγοράς, οι δέκα μεγαλύτερες ελέγχουν το 73% και αυτή η συγκέντρωση εξακολουθεί να αυξάνεται. Εν τούτοις, οι ίδιες οι πολυεθνικές ισχυρίζονται πως σήμερα χάνουν το 40% των εν δυνάμει αγορών, λόγω «παράνομης αναπαραγωγής», αλλά και καλλιέργειας μη καταχωρισμένων ποικιλιών σπόρων.
Ουσιαστικά, η βιομηχανία των σπόρων επιδιώκει τη θέσπιση και εφαρμογή μιας νέας κοινής ευρωπαϊκής νομοθεσίας που θα καθιερώνει τη μοριακή σήμανση. Με την ταυτοποίηση των ποικιλιών, μέσω μιας τεχνολογίας γενετικής ακολουθίας, οι εταιρείες θα μπορούν να αναγνωρίζουν τις ποικιλίες τους στις αγροτικές καλλιέργειες. Με αυτόν τον τρόπο, οι αγρότες θα υποχρεώνονται να ακολουθούν τους εξαιρετικά περιοριστικούς όρους της χρήσης των πατενταρισμένων σπόρων με μία και μοναδική σπορά από την οποία ο σπόρος που προκύπτει θα αποτελεί εκ νέου ιδιοκτησία της πολυεθνικής ή καλλιεργώντας σπόρους με γονίδια που δεν αφήνουν το φυτό να παράγει νέους.
Τον περασμένο Μάιο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε μια πρόταση μέτρων «για την ενίσχυση της επιβολής των προτύπων υγείας και ασφάλειας στο σύνολο της αγροδιατροφικής αλυσίδας». Ανάμεσα σε άλλες ρυθμίσεις, η πρόταση περιλάμβανε μέτρα για το φυτικό αναπαραγωγικό υλικό, συμπεριλαμβανομένων και των σπόρων, με ένα νέο σχέδιο νόμου για την παραγωγή και διάθεση στην αγορά φυτικού αναπαραγωγικού υλικού.
Μέχρι και πριν από μερικά χρόνια, η εμπορία σπόρων μη καταχωρισμένων ποικιλιών (τοπικών, παραδοσιακών και ιδιοπαραγόμενων) δεν υφίστατο ουσιαστικό έλεγχο στις περισσότερες χώρες, αφού αυτοί αποτελούσαν ένα σχετικά μικρό κομμάτι της αγοράς και η διακίνησή τους γινόταν, κυρίως, χωρίς ανταγωνιστικές εμπορικές προθέσεις.
Ομως, με τον νέο νόμο θεσπίζονται περιορισμοί για όλους τους σπόρους που χρησιμοποιούνται στη γεωργία και τη δασοκομία στην Ευρώπη. Σύμφωνα με το αρχικό σχέδιο του νέου νόμου, μετά την κύρωσή του θα γίνονταν παράνομες η καλλιέργεια, η αναπαραγωγή και η εμπορία κάθε σπόρου ή αναπαραγωγικού υλικού που δεν έχει ελεγχθεί και πιστοποιηθεί από το Κοινοτικό Γραφείο Φυτικής Ποικιλότητας. Οι ποικιλίες σπόρων θα πρέπει να εγγράφονται σε έναν κατάλογο, ενώ επιβάλλονται περιορισμοί στο εμπόριο για τις παραδοσιακές και σύγχρονες ποικιλίες σπόρων.
Παραδοσιακές ποικιλίες φυτών που μέχρι τη δημοσίευση του νόμου δεν έχουν ακόμη αναγνωριστεί ή δεν έχουν καταγραφεί στον κατάλογο, θα κινδυνεύουν να μπουν στην «παρανομία», προειδοποιούσαν οργανώσεις από την Ελλάδα και την υπόλοιπη Ευρώπη.
Σύμφωνα με τον νέο νόμο, θα είναι παράνομο να αναπτυχθούν, να αναπαραχθούν ή να ανταλλαχθούν σπόροι προς σπορά κηπευτικών ή δέντρων, που δεν έχουν ελεγχθεί και εγκριθεί από τον Οργανισμό Φυτικών Ποικιλιών της Ε.Ε., ο οποίος θα δημιουργήσει μια λίστα των εγκεκριμένων ποικιλιών που θα μπορούν να διακινούνται στην Ε.Ε. Επιπλέον, θα πρέπει να καταβάλλεται ένα ετήσιο τέλος στον συγκεκριμένο Οργανισμό (που αγγίζει περίπου τα 3.500 ευρώ για μία και μόνο ποικιλία!), ώστε να παραμείνουν οι συγκεκριμένες ποικιλίες στον κατάλογο.
Η μη καταβολή του τέλους θα ισοδυναμεί με αφαίρεση από τη λίστα και απαγόρευση της καλλιέργειάς τους. Με το τροποποιημένο -για τέταρτη φορά- υπό διαβούλευση σχέδιο, δεν θα θεωρούνται πλέον παράνομες η διατήρηση και ανταλλαγή μη εγκεκριμένων σπόρων από ιδιώτες κηπουρούς ή παραγωγούς, η παραγωγή και πώληση μη εγκεκριμένων ποικιλιών από ιδιώτες και μικρούς οργανισμούς (όμως, μόνον αν έχουν λιγότερους από 10 υπαλλήλους), ενώ για παλαιές παραδοσιακές ποικιλίες προβλέπονται μόνο πιο χαλαροί κανόνες καταχώρισης.
Παρ’ όλες αυτές τις αλλαγές, το τρέχον σχέδιο νόμου φαίνεται να δημιουργεί πολλά και υπερβολικά γραφειοκρατικά εμπόδια, μεταξύ των οποίων η ανάγκη απόδειξης της σπουδαιότητας κάποιας συγκεκριμένης ποικιλίας, ο περιορισμός της παραγωγής και διανομής των τοπικών σπόρων μόνο στις περιοχές καταγωγής τους (!), ενώ δεν αποκλείεται μελλοντική αυστηροποίηση των «χαλαρών κανόνων» με τροποποιήσεις, χωρίς ανάγκη νέας επικύρωσης από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Και το κυριότερο, οι περιορισμοί που προβλέπεται να ισχύσουν για τις παλαιές και σπάνιες ποικιλίες σπόρων εγείρουν εμπόδια στη διάδοση της ποικιλότητας και την αξιοποίηση του δυναμικού της. Η υψηλή ομοιομορφία των φυτών που επιχειρείται θα εξαφανίσει ό,τι έχει απομείνει από την παραδοσιακή γεωργία, που ήταν ο κύριος μοχλός διαμόρφωσης της σημερινής ποικιλότητας καλλιεργούμενων φυτών.
Επιπλέον, υπάρχει ορατός κίνδυνος οι εν λόγω περιορισμοί μέσω διακρατικών εμπορικών συνθηκών να επεκταθούν και σε χώρες εκτός Ε.Ε., ακόμη και σε αυτές όπου οι σπόροι παράγονται από γεωργούς και όχι από εταιρείες. Καταλυτικό ρόλο στη διαμόρφωση των κατευθυντήριων οδηγιών της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, με εντονότατες πιέσεις προς τα όργανα της Ε.Ε. και προς τη Γενική Διεύθυνση Υγείας και Καταναλωτών, έπαιξε το λόμπι της βιομηχανίας σπόρων διά μέσου της Ευρωπαϊκής Ενωσης Σπόρων, της Copa-Cogeca, που εκπροσωπεί τη βιομηχανοποιημένη αγροτική παραγωγή και της FoodDrinkEurope, που εκπροσωπεί τις μεγάλες πολυεθνικές τροφίμων.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στην ομάδα ετοιμασίας της πρότασης νόμου συμμετείχε ως εμπειρογνώμονας η πρώην διευθύντρια διεθνών σχέσεων του GNIS, ενός ομίλου που υπερασπίζει τα συμφέροντα της σπορο-βιομηχανίας στη Γαλλία.
Αλλά και σε ό,τι αφορά το προπαρασκευαστικό στάδιο για την εισαγωγή και κοινοποίηση του νέου νομοθετικού πλαισίου για τους σπόρους οι περιλήψεις, τα δελτία Τύπου και τα απλουστευμένα κείμενα για το κοινό είχαν επιλεκτικές αναφορές και ήταν συχνά παραπλανητικά, ενώ υπήρξαν και σαφείς δυσκολίες στον εντοπισμό πληροφοριών για το χρονοδιάγραμμα, την πορεία των διαβουλεύσεων και τις αλλαγές που γίνονται.
Οι λεπτομέρειες ενίοτε βρίσκονταν σε άσχετα κείμενα ή καλύπτονταν από στρώματα δύσληπτων νομικών και τεχνικών διατυπώσεων. Δεν είναι παράξενο, λοιπόν, που η διαδικασία αναθεώρησης του πλαισίου για το φυτικό υλικό, αν και ξεκίνησε το 2008, άργησε πολύ να γίνει δημόσια αντιληπτή.
Το ζήτημα θα συζητηθεί στην Επιτροπή Γεωργίας στις 30 Ιανουαρίου και στην Επιτροπή Περιβάλλοντος στις 10 Φεβρουαρίου, ενώ η επόμενη συζήτηση στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έχει προσδιοριστεί για τον ερχόμενο Απρίλιο.
Σε όλη Ευρώπη, αλλά και στη χώρα μας έχει αναπτυχθεί ένα σημαντικό κίνημα για την ανακάλυψη, διατήρηση και διάδοση παλαιών φυτικών ποικιλιών, καθώς και καλλιεργητικών μεθόδων προσαρμοσμένων στα οικοσυστήματα, το οποίο ορθώνει το ανάστημά του απέναντι στις μεγάλες εταιρείες και τη λογική των μονοκαλλιεργειών. Και δεν μπορεί να θεωρηθεί τυχαίο το γεγονός ότι, πρόσφατα, οι εναλλακτικές αγροτικές πρακτικές, περιθωριοποιημένες κατά την ακμή της βιομηχανικής γεωργίας, άρχισαν να προσελκύουν κοινωνικό αλλά και εμπορικό και πολιτικό ενδιαφέρον, κυρίως λόγω της οικολογικής τους σημασίας για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας.
Απόδειξη; Η κατάμεστη αίθουσα του Πολιτιστικού Κέντρο Ελληνικού στην εκδήλωση που διοργανώθηκε το περασμένο Σάββατο (11/1) με θέμα «Αντίσταση στην παγκόσμια βιομηχανία σπόρων – Ελεγχος σπόρων = Ελεγχος τροφής» από τον Αυτοδιαχειριζόμενο Αγρό στο Ελληνικό, στην οποία συμμετείχαν ο Βοτανικός Κήπος Πετρούπολης, το Πελίτι, οι Δρυάδες, Ο Κήπος της Αφθονίας, η ΒΙΟ.ΖΩ., η Εναλλακτική Δράση για Ποιότητα Ζωής και ο Σύλλογος Βιοκαλλιεργητών Αγορών Αττικής, ενώ την υποστήριξαν ο Δήμος Ελληνικού-Αργυρούπολης και οι συλλογικότητες «Υπόστεγο», «Βλαστός» και «Λαγούμι».
Περισσότεροι σύνδεσμοι: www.peliti.gr, Γεωπόνοι του κόσμου,
Έκκληση για την ελευθερία των σπόρων εδώ.
Κινητοποιήσεις σε Βρυξέλλες και Αθήνα
Πρόσκληση για τη διοργάνωση διαμαρτυρίας στις Βρυξέλλες τη Δευτέρα 20/1/2014 στο Place du Luxembourg μπροστά από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, παραμονή της ημέρας που είχε προγραμματιστεί η ψήφιση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο της νομοθεσίας για την εμπορία των σπόρων, την υγεία των ζώων και των φυτών και τους επίσημους ελέγχους για την παραγωγή τροφίμων απευθύνει η Via Campesina, ένα από τα μεγαλύτερα διεθνή κοινωνικά κινήματα στον κόσμο, το οποίο συγκεντρώνει πάνω από 200 εκατομμύρια μικρούς καλλιεργητές, ακτήμονες και ιθαγενείς φυλές από 164 χώρες και 79 κράτη.
Το ανεξάρτητο αυτό δίκτυο στηρίζει τη μικρής κλίμακας βιώσιμη γεωργία ως έναν τρόπο προώθησης της κοινωνικής δικαιοσύνης και αξιοπρέπειας. Η εναλλακτική κοινότητα «Πελίτι» θα συμμετάσχει σε αυτή τη διαμαρτυρία στις Βρυξέλλες και καλεί στην πραγματοποίηση ειρηνικών εκδηλώσεων σε όλη τη χώρα με διανομή σπόρων, χάπενινγκ και γεύματα από παραδοσιακές ποικιλίες, δεδομένου ότι η Ελλάδα είναι η χώρα που θα πληγεί περισσότερο από τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης, εφόσον ψηφιστεί η σχετική ευρωπαϊκή νομοθεσία, αφού ως χώρα έχει τη μεγαλύτερη βιοποικιλότητα.
Σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στις 12 το μεσημέρι της Δευτέρας 20 Ιανουαρίου στην πλατεία Συντάγματος καλεί ο «Αστικός Αγρός Χαλανδρίου» και ζητά από όλους τους Αστικούς Αγρούς της Αττικής να ανοίξουν τις πόρτες τους το απόγευμα της Δευτέρας, να ενημερώνουν τους ενδιαφερόμενους σχετικά με την ελεύθερη καλλιέργεια ντόπιων ποικιλιών, τη νομοθεσία, τους σπόρους και τη διατροφική αυτάρκεια μέσα στην κρίση.
Περισσότερες πληροφορίες για τις σχεδιαζόμενες κινητοποιήσεις στον ιστότοπο www.eurovia.org.
του Τάσου Σαραντή
Σύμφωνα με νέο νόμο, θα είναι παράνομο να αναπτυχθούν, να αναπαραχθούν ή να ανταλλαχθούν προς σπορά κηπευτικών ή δέντρων σπόροι που δεν έχουν ελεγχθεί και εγκριθεί από τον Οργανισμό Φυτικών Ποικιλιών της Ε.Ε.
Εδώ και 50 χρόνια, η ευρωπαϊκή νομοθεσία σχετικά με την εμπορία
σπόρων στρώνει το κόκκινο χαλί για τις σύγχρονες ποικιλίες τους που
είναι προστατευμένες από δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, είναι
δηλαδή πατενταρισμένες από πολυεθνικές εταιρείες που τις κατέχουν και
τις εκμεταλλεύονται. Σήμερα, η Ε.Ε. είναι έτοιμη να μεταρρυθμίσει εκ
βάθρων την ευρωπαϊκή νομοθεσία σχετικά με την εμπορία των σπόρων. Οι
καινούργιοι κανόνες που θα αφορούν την εμπορία τους θα είναι ένα από τα
τελευταία καυτά θέματα που θα συζητηθούν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πριν
από τις ευρωεκλογές. Κι απ’ ό,τι φαίνεται, πρόκειται για μια μοναδική
ευκαιρία για τη βιομηχανία των σπόρων να εδραιώσει την κυριαρχία της
στην ευρωπαϊκή αλλά και στην παγκόσμια αγορά -η εμπορική αξία της οποίας
υπολογίζεται σε περίπου 45 δισ. δολάρια και της ευρωπαϊκής σε 9 δισ.
δολάρια ετησίως- και να απαλλαγεί διά παντός από τους «ανταγωνιστές»
της.
Ποιοι είναι οι «ανταγωνιστές»
Σε αυτή την περίπτωση οι «ανταγωνιστές» της είναι οι αγρότες, οι
βιολογικοί κτηνοτρόφοι και όσοι παράγουν παραδοσιακές γεωργικές
ποικιλίες σπόρων που βρίσκονται έξω από το πλαίσιο της συμβατικής
βιομηχανίας και είναι ελεύθεροι από δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας.
Καθώς οι σπόροι αποτελούν το σημείο εκκίνησης για ολόκληρη την τροφική
αλυσίδα ο έλεγχος αυτού του τομέα είναι το απόλυτο κλειδί, κάτι που
κατανοούν καλά και οι αγροτροφικοί γίγαντες, όπως η Monsanto, η Dow, η
KWS και η Syngenta, οι οποίοι αντιπροσωπεύονται από την Ευρωπαϊκή Ενωση
Σπόρων (ESA).Σήμερα, οι τέσσερις μεγαλύτερες εταιρείες του κλάδου ελέγχουν περίπου το 58% της παγκόσμιας αγοράς, οι δέκα μεγαλύτερες ελέγχουν το 73% και αυτή η συγκέντρωση εξακολουθεί να αυξάνεται. Εν τούτοις, οι ίδιες οι πολυεθνικές ισχυρίζονται πως σήμερα χάνουν το 40% των εν δυνάμει αγορών, λόγω «παράνομης αναπαραγωγής», αλλά και καλλιέργειας μη καταχωρισμένων ποικιλιών σπόρων.
Ουσιαστικά, η βιομηχανία των σπόρων επιδιώκει τη θέσπιση και εφαρμογή μιας νέας κοινής ευρωπαϊκής νομοθεσίας που θα καθιερώνει τη μοριακή σήμανση. Με την ταυτοποίηση των ποικιλιών, μέσω μιας τεχνολογίας γενετικής ακολουθίας, οι εταιρείες θα μπορούν να αναγνωρίζουν τις ποικιλίες τους στις αγροτικές καλλιέργειες. Με αυτόν τον τρόπο, οι αγρότες θα υποχρεώνονται να ακολουθούν τους εξαιρετικά περιοριστικούς όρους της χρήσης των πατενταρισμένων σπόρων με μία και μοναδική σπορά από την οποία ο σπόρος που προκύπτει θα αποτελεί εκ νέου ιδιοκτησία της πολυεθνικής ή καλλιεργώντας σπόρους με γονίδια που δεν αφήνουν το φυτό να παράγει νέους.
Τον περασμένο Μάιο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε μια πρόταση μέτρων «για την ενίσχυση της επιβολής των προτύπων υγείας και ασφάλειας στο σύνολο της αγροδιατροφικής αλυσίδας». Ανάμεσα σε άλλες ρυθμίσεις, η πρόταση περιλάμβανε μέτρα για το φυτικό αναπαραγωγικό υλικό, συμπεριλαμβανομένων και των σπόρων, με ένα νέο σχέδιο νόμου για την παραγωγή και διάθεση στην αγορά φυτικού αναπαραγωγικού υλικού.
Μέχρι και πριν από μερικά χρόνια, η εμπορία σπόρων μη καταχωρισμένων ποικιλιών (τοπικών, παραδοσιακών και ιδιοπαραγόμενων) δεν υφίστατο ουσιαστικό έλεγχο στις περισσότερες χώρες, αφού αυτοί αποτελούσαν ένα σχετικά μικρό κομμάτι της αγοράς και η διακίνησή τους γινόταν, κυρίως, χωρίς ανταγωνιστικές εμπορικές προθέσεις.
Ομως, με τον νέο νόμο θεσπίζονται περιορισμοί για όλους τους σπόρους που χρησιμοποιούνται στη γεωργία και τη δασοκομία στην Ευρώπη. Σύμφωνα με το αρχικό σχέδιο του νέου νόμου, μετά την κύρωσή του θα γίνονταν παράνομες η καλλιέργεια, η αναπαραγωγή και η εμπορία κάθε σπόρου ή αναπαραγωγικού υλικού που δεν έχει ελεγχθεί και πιστοποιηθεί από το Κοινοτικό Γραφείο Φυτικής Ποικιλότητας. Οι ποικιλίες σπόρων θα πρέπει να εγγράφονται σε έναν κατάλογο, ενώ επιβάλλονται περιορισμοί στο εμπόριο για τις παραδοσιακές και σύγχρονες ποικιλίες σπόρων.
Παραδοσιακές ποικιλίες φυτών που μέχρι τη δημοσίευση του νόμου δεν έχουν ακόμη αναγνωριστεί ή δεν έχουν καταγραφεί στον κατάλογο, θα κινδυνεύουν να μπουν στην «παρανομία», προειδοποιούσαν οργανώσεις από την Ελλάδα και την υπόλοιπη Ευρώπη.
Σύμφωνα με τον νέο νόμο, θα είναι παράνομο να αναπτυχθούν, να αναπαραχθούν ή να ανταλλαχθούν σπόροι προς σπορά κηπευτικών ή δέντρων, που δεν έχουν ελεγχθεί και εγκριθεί από τον Οργανισμό Φυτικών Ποικιλιών της Ε.Ε., ο οποίος θα δημιουργήσει μια λίστα των εγκεκριμένων ποικιλιών που θα μπορούν να διακινούνται στην Ε.Ε. Επιπλέον, θα πρέπει να καταβάλλεται ένα ετήσιο τέλος στον συγκεκριμένο Οργανισμό (που αγγίζει περίπου τα 3.500 ευρώ για μία και μόνο ποικιλία!), ώστε να παραμείνουν οι συγκεκριμένες ποικιλίες στον κατάλογο.
Η μη καταβολή του τέλους θα ισοδυναμεί με αφαίρεση από τη λίστα και απαγόρευση της καλλιέργειάς τους. Με το τροποποιημένο -για τέταρτη φορά- υπό διαβούλευση σχέδιο, δεν θα θεωρούνται πλέον παράνομες η διατήρηση και ανταλλαγή μη εγκεκριμένων σπόρων από ιδιώτες κηπουρούς ή παραγωγούς, η παραγωγή και πώληση μη εγκεκριμένων ποικιλιών από ιδιώτες και μικρούς οργανισμούς (όμως, μόνον αν έχουν λιγότερους από 10 υπαλλήλους), ενώ για παλαιές παραδοσιακές ποικιλίες προβλέπονται μόνο πιο χαλαροί κανόνες καταχώρισης.
Παρ’ όλες αυτές τις αλλαγές, το τρέχον σχέδιο νόμου φαίνεται να δημιουργεί πολλά και υπερβολικά γραφειοκρατικά εμπόδια, μεταξύ των οποίων η ανάγκη απόδειξης της σπουδαιότητας κάποιας συγκεκριμένης ποικιλίας, ο περιορισμός της παραγωγής και διανομής των τοπικών σπόρων μόνο στις περιοχές καταγωγής τους (!), ενώ δεν αποκλείεται μελλοντική αυστηροποίηση των «χαλαρών κανόνων» με τροποποιήσεις, χωρίς ανάγκη νέας επικύρωσης από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Και το κυριότερο, οι περιορισμοί που προβλέπεται να ισχύσουν για τις παλαιές και σπάνιες ποικιλίες σπόρων εγείρουν εμπόδια στη διάδοση της ποικιλότητας και την αξιοποίηση του δυναμικού της. Η υψηλή ομοιομορφία των φυτών που επιχειρείται θα εξαφανίσει ό,τι έχει απομείνει από την παραδοσιακή γεωργία, που ήταν ο κύριος μοχλός διαμόρφωσης της σημερινής ποικιλότητας καλλιεργούμενων φυτών.
Επιπλέον, υπάρχει ορατός κίνδυνος οι εν λόγω περιορισμοί μέσω διακρατικών εμπορικών συνθηκών να επεκταθούν και σε χώρες εκτός Ε.Ε., ακόμη και σε αυτές όπου οι σπόροι παράγονται από γεωργούς και όχι από εταιρείες. Καταλυτικό ρόλο στη διαμόρφωση των κατευθυντήριων οδηγιών της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, με εντονότατες πιέσεις προς τα όργανα της Ε.Ε. και προς τη Γενική Διεύθυνση Υγείας και Καταναλωτών, έπαιξε το λόμπι της βιομηχανίας σπόρων διά μέσου της Ευρωπαϊκής Ενωσης Σπόρων, της Copa-Cogeca, που εκπροσωπεί τη βιομηχανοποιημένη αγροτική παραγωγή και της FoodDrinkEurope, που εκπροσωπεί τις μεγάλες πολυεθνικές τροφίμων.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στην ομάδα ετοιμασίας της πρότασης νόμου συμμετείχε ως εμπειρογνώμονας η πρώην διευθύντρια διεθνών σχέσεων του GNIS, ενός ομίλου που υπερασπίζει τα συμφέροντα της σπορο-βιομηχανίας στη Γαλλία.
Αλλά και σε ό,τι αφορά το προπαρασκευαστικό στάδιο για την εισαγωγή και κοινοποίηση του νέου νομοθετικού πλαισίου για τους σπόρους οι περιλήψεις, τα δελτία Τύπου και τα απλουστευμένα κείμενα για το κοινό είχαν επιλεκτικές αναφορές και ήταν συχνά παραπλανητικά, ενώ υπήρξαν και σαφείς δυσκολίες στον εντοπισμό πληροφοριών για το χρονοδιάγραμμα, την πορεία των διαβουλεύσεων και τις αλλαγές που γίνονται.
Οι λεπτομέρειες ενίοτε βρίσκονταν σε άσχετα κείμενα ή καλύπτονταν από στρώματα δύσληπτων νομικών και τεχνικών διατυπώσεων. Δεν είναι παράξενο, λοιπόν, που η διαδικασία αναθεώρησης του πλαισίου για το φυτικό υλικό, αν και ξεκίνησε το 2008, άργησε πολύ να γίνει δημόσια αντιληπτή.
Το ζήτημα θα συζητηθεί στην Επιτροπή Γεωργίας στις 30 Ιανουαρίου και στην Επιτροπή Περιβάλλοντος στις 10 Φεβρουαρίου, ενώ η επόμενη συζήτηση στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έχει προσδιοριστεί για τον ερχόμενο Απρίλιο.
Σε όλη Ευρώπη, αλλά και στη χώρα μας έχει αναπτυχθεί ένα σημαντικό κίνημα για την ανακάλυψη, διατήρηση και διάδοση παλαιών φυτικών ποικιλιών, καθώς και καλλιεργητικών μεθόδων προσαρμοσμένων στα οικοσυστήματα, το οποίο ορθώνει το ανάστημά του απέναντι στις μεγάλες εταιρείες και τη λογική των μονοκαλλιεργειών. Και δεν μπορεί να θεωρηθεί τυχαίο το γεγονός ότι, πρόσφατα, οι εναλλακτικές αγροτικές πρακτικές, περιθωριοποιημένες κατά την ακμή της βιομηχανικής γεωργίας, άρχισαν να προσελκύουν κοινωνικό αλλά και εμπορικό και πολιτικό ενδιαφέρον, κυρίως λόγω της οικολογικής τους σημασίας για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας.
Απόδειξη; Η κατάμεστη αίθουσα του Πολιτιστικού Κέντρο Ελληνικού στην εκδήλωση που διοργανώθηκε το περασμένο Σάββατο (11/1) με θέμα «Αντίσταση στην παγκόσμια βιομηχανία σπόρων – Ελεγχος σπόρων = Ελεγχος τροφής» από τον Αυτοδιαχειριζόμενο Αγρό στο Ελληνικό, στην οποία συμμετείχαν ο Βοτανικός Κήπος Πετρούπολης, το Πελίτι, οι Δρυάδες, Ο Κήπος της Αφθονίας, η ΒΙΟ.ΖΩ., η Εναλλακτική Δράση για Ποιότητα Ζωής και ο Σύλλογος Βιοκαλλιεργητών Αγορών Αττικής, ενώ την υποστήριξαν ο Δήμος Ελληνικού-Αργυρούπολης και οι συλλογικότητες «Υπόστεγο», «Βλαστός» και «Λαγούμι».
Περισσότεροι σύνδεσμοι: www.peliti.gr, Γεωπόνοι του κόσμου,
Έκκληση για την ελευθερία των σπόρων εδώ.
Κινητοποιήσεις σε Βρυξέλλες και Αθήνα
Πρόσκληση για τη διοργάνωση διαμαρτυρίας στις Βρυξέλλες τη Δευτέρα 20/1/2014 στο Place du Luxembourg μπροστά από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, παραμονή της ημέρας που είχε προγραμματιστεί η ψήφιση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο της νομοθεσίας για την εμπορία των σπόρων, την υγεία των ζώων και των φυτών και τους επίσημους ελέγχους για την παραγωγή τροφίμων απευθύνει η Via Campesina, ένα από τα μεγαλύτερα διεθνή κοινωνικά κινήματα στον κόσμο, το οποίο συγκεντρώνει πάνω από 200 εκατομμύρια μικρούς καλλιεργητές, ακτήμονες και ιθαγενείς φυλές από 164 χώρες και 79 κράτη.
Το ανεξάρτητο αυτό δίκτυο στηρίζει τη μικρής κλίμακας βιώσιμη γεωργία ως έναν τρόπο προώθησης της κοινωνικής δικαιοσύνης και αξιοπρέπειας. Η εναλλακτική κοινότητα «Πελίτι» θα συμμετάσχει σε αυτή τη διαμαρτυρία στις Βρυξέλλες και καλεί στην πραγματοποίηση ειρηνικών εκδηλώσεων σε όλη τη χώρα με διανομή σπόρων, χάπενινγκ και γεύματα από παραδοσιακές ποικιλίες, δεδομένου ότι η Ελλάδα είναι η χώρα που θα πληγεί περισσότερο από τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης, εφόσον ψηφιστεί η σχετική ευρωπαϊκή νομοθεσία, αφού ως χώρα έχει τη μεγαλύτερη βιοποικιλότητα.
Σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στις 12 το μεσημέρι της Δευτέρας 20 Ιανουαρίου στην πλατεία Συντάγματος καλεί ο «Αστικός Αγρός Χαλανδρίου» και ζητά από όλους τους Αστικούς Αγρούς της Αττικής να ανοίξουν τις πόρτες τους το απόγευμα της Δευτέρας, να ενημερώνουν τους ενδιαφερόμενους σχετικά με την ελεύθερη καλλιέργεια ντόπιων ποικιλιών, τη νομοθεσία, τους σπόρους και τη διατροφική αυτάρκεια μέσα στην κρίση.
Περισσότερες πληροφορίες για τις σχεδιαζόμενες κινητοποιήσεις στον ιστότοπο www.eurovia.org.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Δασοβιοκοινοτητα - Φ.Ε.Κ. 84/17-4-2001/Τ.Α.
‘Ως δάσος ή δασικό οικοσύστημα νοείται το οργανικό σύνολο άγριων φυτών με ξυλώδη κορμό πάνω στην αναγκαία επιφάνεια του εδάφους, τα οποία, μαζί με την εκεί συνυπαρχουσα χλωρίδα και πανίδα, αποτελούν μέσω της αμοιβαίας αλληλεξάρτησης και αλληλοεπίδρασής τους, ιδιαίτερη βιοκοινότητα (δασοβιοκοινότητα) και ιδιαίτερο φυσικό περιβάλλον (δασογενές). Δασική έκταση υπάρχει όταν στο παραπάνω σύνολο η άγρια ξυλώδης βλάστηση, υψηλή ή θαμνώδης, είναι αραιά.